Мой карабль плыве
Лёд трышчыць пада дном
Трапіў я ў непагоду няўдачна
Там за бортам мароз
Зорак ў небе, луны,
Капітану нічога нябачна.
Вокны іней абняў, снег, і вецер гуліць,
Мітусня пачалася такая
Панікуе і штурман, штосці крычыць,
Капітан вопыт свой праяўляе
Даў каманду і курс
Лепш матор зарабіў,
І хутчэй, я пачуў, мы паплылі
Паміж выбарам змерзнуць, ці некуды плыць?
Лепей плыць, бо інакш тут загінем!
Я ад думкі такой змерз да мозгу касцей
І далоні свае пацірая
Ў каюту сваю стаў спускацца хутчэй
Каб ўсе думкі адвесці ад краю
Морс гарачы сабе там налью
І папью яго с бутэрбродам
Потым спаць лягу, мары свае ўвасаблю
А з гайданкай спаць буду спакойна.
Вось закончыцца ўсё, шторм сыдзе,
непагода,
І адразу прачнуся:"-Я дома!"
На прычале радня і сябры, РАЗАМ ЎСЕ!
Сустракаць будуць хлебам с дарогі!
Страх
© Copyright: Ярослав Брижевский, 2023
Свидетельство о публикации №123020702585
Свидетельство о публикации №123020702585
Рецензии