Бацькам
Так хочацца хоць на кароткае імгненне,
Мне ў дзяцінства завітаць адзін разок,
Дзе маці з бацькам, як і калісьці маладыя,
Чуваць навокал іх вясёлы гаманок.
Так хочацца абняць іх, прытуліцца,
Ды й за жыццё сваё ім рассказаць,
За тым, у пояс нізка пакланіцца,
Падзякі словы шчырыя сказаць:
"Я за жыццё сваё ўдзячна,
Вы падарылі мне яго,
Быць чалавечнай навучылі,
Дарыць пяшчоту i дабро,
Не помсціць, не кідаць праклёны,
І не зайздросціць нікаму,
А шчыра ўсміхаючыся па долі,
Ісці наперад шчасце свайму.
Яшчэ бацькам паабяцаю:
Усё чаму вучылі захаваць,
Парады вашы залатыя,
Унукам потым перадаць".
Так хочацца мне на імгненне,
У дзяцінства завітаць адзін разок,
Дзе мае маці з бацькам маладыя,
Але ж, жыцця - НЯСПЫНЕН КРОК!
03.08.2019
© Copyright: Людмила Крыжевич Калумбина, 2021
Свидетельство о публикации №121112208868
Свидетельство о публикации №121112208868
Рецензии