Купала Янка некалі
Хадзіў і жыў ...
Меў хату, агарод і клумбу.
Дзе кветкі цнуліся да сонца
Агульнай думкі,
Слоу паэтычны успамин,
Жіцця Зямлі
Назваў якую
Шчодрай Беларуссю.
На месце хаты
Валун цяпер вялікі возляжыць,
На беразе речушки Свіслачы
Вады спакойнай.
Дрэў сенцы дзе
Высока неба ўзраслі,
Як дуб ў парку той
Тумленный ...
Велічна стройнай дабрынёй,
Куток страфы ...
Яго мясціна чым,
Даступнаю, знаёма кожнаму.
Які, як ён,
Калі хадзіў ...
Роднай зямлёй сардэчна быў
Зачаравана хворы ...
У парку гарадск м
© Copyright: Артур Чумасов, 2016
Свидетельство о публикации №116040309742
Свидетельство о публикации №116040309742
Рецензии