Пакуль ты спіш, гайдаецца зямля бяляваю дзяўчынкай у сусвеце,
Сады квітнеюць, нiбы ў першы раз, губляючы пялёсткаў белы снег.
Пакуль ты спіш, я для цябе пішу. Старонкі перагортвае мне вецер,
Чарніліцы азёраў зіхацяць, і час спыняе свой адвечны бег.
Пакуль ты спіш, я мару аб жыццi, дзе будзем мы ісці з табою разам,
Дзе знойдзе нас каханне ўпершыню – бязмежнае, як чысты далягляд.
Ты спі пакуль, далёкім будзе шлях. Яго прайсці павінны мы сам насам
З усім, што нам падрыхтаваў наш лёс. Прачнешся – будзе ўсё на новы лад.
08.05.2014
Пакуль ты спiш
© Copyright: Вершы, 2014
Свидетельство о публикации №114050801057
Свидетельство о публикации №114050801057
Рецензии
Колькі пяшчоты ў вершы.. Вельмі спадабаўся. Дзякуй Сяргей! С цяплыней, Ірына.
Ирина Беларусова 12.09.2014 22:25 • Заявить о нарушении
Ирина Беларусова 12.09.2014 22:25 • Заявить о нарушении
На это произведение написано 7 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.