КАЛІ АЦІХНЕ ЗЕМЛЯТРУС...
Калі аціхне землятрус
І неба енчыць перастане,
Я з твару мокрага сатру
Усмешку грэшнага кахання.
Ты аддаеш сябе ў палон,
Свой юны лёс, сваю няўмольнасць.
І нада мною, як праклён,
Твая нязмушанасць і вольнасць.
А сэрцу хочацца любіць,
Не страшна нават памыліцца,
З табою быць, па моры плыць.
І, як пашчасціць, не ўтапіцца.
01.03.07
Калi ацiхне землятрус...
© Copyright: Леонид Пранчак, 2009
Свидетельство о публикации №109020701477
Свидетельство о публикации №109020701477
Рецензии