ТРАПЯТАННЕ
Ты, якая не ўмее быць хмурнай, —
Усмiхнiся даверлiва мне.
Нашу лодку, заспетую бурай,
Хваля пенная не захлыне.
Ад нязнанай трывогi салодкай
Прытулiся цясней да мяне...
Белы месяц блiскучаю плоткай
У азёрныя хвалi нырне...
Глянь, на беразе вогнiшча тлее...
Толькi нам не даплыць да яго...
Нашых вуснаў i рук не сагрэе
Той чужы i далёкi агонь.
Белы ветразь трапеча дрыготка
Па-над намi, нiбы матылёк...
Разгайданую хвалямi лодку
Гонiць вецер у цiхi ставок.
Глянь мне ў вочы: там толькi каханне.
За ўсялякi агонь гарачэй —
Палкiх вуснаў тваiх трапятанне
I ласкавасць каханых вачэй...
Трапятанне
© Copyright: Леонид Пранчак, 2008
Свидетельство о публикации №108041400035
Свидетельство о публикации №108041400035
Рецензии
Тольки на беларускай мове словы пра каханне гучаць асаблива пяшчотна!
Прыемны гук мовы казыча у сэрцы.Дзякуй!
Раиса Иновская 16.05.2008 17:29 • Заявить о нарушении
Прыемны гук мовы казыча у сэрцы.Дзякуй!
Раиса Иновская 16.05.2008 17:29 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.